Mager rundergehakt soms vetter dan shoarma of spareribs
Babs van der Staak WoordvoerderGepubliceerd op:25 april 2022
De Consumentenbond onderzocht 62 gehaktvarianten van 12 supermarktketens. Slechts 5 varianten blijken minder dan 10% vet te bevatten: Lebon mager gehakt van het rund (Ekoplaza/Marqt), Dirk 1de beste rundergehakt extra mager, Lidl Extra mager rundergehakt, Aldi Extra mager rundergehakt en Spar magere rundergehakt. Aan de andere kant trof de Consumentenbond ook mager gehakt aan met meer dan 15% vet. Dat is meer dan wettelijk is toegestaan. Volgens de supermarkten kloppen de etiketten van die varianten niet en ligt het werkelijke vetpercentage lager. Ze beloven deze fouten aan te passen.
Te vet
Volgens een Europese richtlijn mag mager gehakt rundvlees maximaal 7% vet bevatten. Maar de Nederlandse Warenwet maakt onderscheid tussen gehakt vlees en gehakt. Als fabrikanten aan gehakt vlees iets toevoegen zoals een beetje water of aroma, valt het onder de definitie van gehakt. En volgens de Nederlandse Warenwet mag mager gehakt van rundvlees maximaal 15% vet bevatten.
Vetter dan half-om-half
Sandra Molenaar, directeur Consumentenbond: ‘Mager of extra mager rundergehakt dat vetter is dan half-om-half gehakt of gewoon rundergehakt. Of zelfs vetter dan shoarmavlees of spareribs van varken. Dat verwacht je niet, de term (extra) mager zet mensen op het verkeerde been. En het is hartstikke ongezond, want vet in gehakt is dierlijk en daarom voor een groot deel verzadigd. Dat verhoogt het ongunstige cholesterol in je bloed en dat is ongezond voor je hart en bloedvaten.’
Geen verbetering
Molenaar: ‘Al in 2017 constateerde de Consumentenbond dat (extra) mager gehakt uit de supermarkt niet bepaald mager is. We pleitten toen voor een maximum vetgehalte van 10% voor mager rundergehakt. Helaas zien we nog geen verbetering. Daarom dringen wij nogmaals bij het ministerie van VWS en het CBL, de brancheorganisatie van supermarkten, aan op aanscherping van de Nederlandse regels. En het vetgehalte zou duidelijk op de voorkant van de verpakking moeten staan, zodat consumenten weten wat ze kopen.’